درباره من
بعد از سی سال و حتی بیشتر مراقبت پرستاری فعلا خانه دار
ادامه...
دختری از ایران عمه مامانشه
مریم زارع (زادۀ ۳۱ تیر ۱۳۶۲) بازیگر، فیلمساز و نویسنده ایرانی-آلمانی است. او فرزند نرگس اسکندری است و در زندان اوین، تهران متولد شد. او در ۲ سالگی، به آلمان مهاجرت کرد.[۱] و تحصیلات بازیگری خود را در سال ۲۰۰۸ در پوتسدام، مرکز ایالت براندنبورگ آلمان، در دانشگاه دولتی فیلم و تلویزیون «کنراد وولف» در استودیوی فیلم‌سازی بابلزبرگ به اتمام رساند. او در طول تحصیلات در تولیدات فیلم و تلویزیون متعددی شرکت کرد.[۲]
زارع در سال ۱۳۸۸ در فیلم شهاده ساخته برهان قربانی، کارگردان آلمانی-افغان، بازی کرد. چهره و نام زارع با ایفای نقش مریم در این فیلم در سینمای آلمان مطرح شد. این فیلم در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین در سال ۲۰۱۰ به نمایش درآمد و در آلمان و در جشنواره‌های مختلف بین‌المللی جایزه گرفت..[۱] شهاده روایت‌گر زندگی سه جوان مسلمان در آلمان است. این فیلم با تأکید بر اینکه شهروندان و مهاجران مسلمان در اروپا را نباید با مذهبشان قضاوت کرد در محافل سینمایی آلمان خوش درخشید. مریم دختری است که در آلمان زندگی می‌کند و با وجود اینکه معتقد به اسلام نیست با احساس گناهِ بعد از سقط جنین تصور می‌کند که تاوان معصیت‌هایش را پس می‌دهد.[۱] از او به دلیل بازی در نقش مریم چندین بار تقدیر شده‌است. زارع در جشنواره فیلم مونترری مکزیک جایزه بهترین اجرا را دریافت کرد و از عملکرد بازیگری او در سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فلاندرز در گنت تقدیر شد.[۲]
او در فیلم‌های سینمایی همچون سوزانده‌شده و با من ازدواج کن بازی کرده‌است. زارع در سال ۲۰۱۲ در نقش دوگانه‌ای در فیلم من او نیستم بازی کرد. این فیلم، که ساخته تایفون پیرسلیم اوغلو است، تولید مشترک کشورهای ترکیه، فرانسه و یونان است. این فیلم در جشنواره فیلم رم جایزه بهترین فیلمنامه را دریافت کرد[۳] و در جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول در بخش بهترین فیلم ترکی موفق به کسب جایزه شد.[۴]
زارع در سال‌های اخیر بیشتر در فیلم‌های اروپایی ظاهر می‌شود. برای نمونه او در سریال بلوک ۴ نقش خلیلا را بازی می‌کند، که یکی از نقش‌های اصلی زن است. زارع همچنین بر صحنه‌های تئاتر در شهرهای هانوفر و برلین هم در چند نمایش بازی کرده‌است. زارع همچنین به عنوان نویسنده و کارگردان فعالیت می‌کند. او در سال ۲۰۱۷ با نوشتن نمایشنامه‌ای با عنوان احساسات هوشمندانه (Kluge Gefühle) برنده جایزه تئاتر هایدلبرگ شد.[۱] آندره گتو این نمایشنامه را در سال ۲۰۱۹ برای نسخه رادیویی ویرایش کرد.
زارع در سال ۲۰۱۹ مستند متولد اوین را کارگردانی کرد. این فیلم نخستین کارگردانی زارع به‌شمار می‌رود و در آن تلاش می‌کند به پرسشهایش دربارهٔ زندانی شدن مادرش، تولد خودش در زندان اوین و مهاجرت خانواده پاسخ دهد. تهیه این اثر مستند، که به زبان‌های آلمانی، فرانسوی و فارسی کار شده، ۴ سال به طول انجامیده‌است. این فیلم تلاشی است برای بیان تجربیات و تأثیرات زندان بر فرزندان زندانیان سیاسی و شکستن سکوت خانواده‌هایی که فرزندانشان در زندان متولد شده‌اند.[۱]
یه پیام
صبح تان بخیر خانم. از محبتی که به بنده دارید بی‌نهایت سپاس‌گزارم. من قبلن هم دو نوبت برای‌تان پیام تشکر نوشته بودم. فرموده بودید پاس وردهای‌تان را فراموش کردید حال نمی دانم ایا این پیام ها به شما می‌رسد یا نه. به هر حال اگر پیام مرا دریافت کردید پیشنهاد می‌کنم پاس وردهای‌تان را داخل یک دفتر بنویسید چون کم رنگ ترین نوشته ها از قوی ترین حافظه ها هم ماندگارترند. از آنجا که شما را بسیار مهربان و اندکی اندوهگین می‌بینم از سر دوستی پیشنهاد می‌کنم اوقات خود را با پیاده روی و گپ و گفت با دوستان سپری کنید و به جای مرگ اندیشی به زندگی فکر کنید. وودی آلن در یکی از فیلم‌هاش می‌گفت می‌دانم سرانجام مرگ سراغ من نیز خواهد آمد اما مهم اینه که وقتی آمد من آنجا نباشم. در واقع این نبودن به معنای فیزیکی نیست بلکه روح و اندیشه و ذهن آدمی است که نباید خودش را درگیر جسم‌ش کند. وگرنه چه کسی را از مرگ گریز است؟ تراژدی زندگی انسان همین است پس بهترین ایده در مقابل مرگ، زندگی است همان ایده ای که از کودکی آغاز می‌شود و در جوانی پی گرفته می‌شود و بزرگ سالی و میان سالی هم بهتر است پی گرفته شود وگرنه مرگ که کودک و جوان و پیر نمی‌شناسد. تفاوت فقط در شیوه‌ی نگاه و زندگی است. از زندگی سرشار شوید و نگران ها را از خود رها سازید و سبک بال در آسمان زندگی به پرواز در آیید
یه پیام
صبح تان بخیر خانم. از محبتی که به بنده دارید بی‌نهایت سپاس‌گزارم. من قبلن هم دو نوبت برای‌تان پیام تشکر نوشته بودم. فرموده بودید پاس وردهای‌تان را فراموش کردید حال نمی دانم ایا این پیام ها به شما می‌رسد یا نه. به هر حال اگر پیام مرا دریافت کردید پیشنهاد می‌کنم پاس وردهای‌تان را داخل یک دفتر بنویسید چون کم رنگ ترین نوشته ها از قوی ترین حافظه ها هم ماندگارترند. از آنجا که شما را بسیار مهربان و اندکی اندوهگین می‌بینم از سر دوستی پیشنهاد می‌کنم اوقات خود را با پیاده روی و گپ و گفت با دوستان سپری کنید و به جای مرگ اندیشی به زندگی فکر کنید. وودی آلن در یکی از فیلم‌هاش می‌گفت می‌دانم سرانجام مرگ سراغ من نیز خواهد آمد اما مهم اینه که وقتی آمد من آنجا نباشم. در واقع این نبودن به معنای فیزیکی نیست بلکه روح و اندیشه و ذهن آدمی است که نباید خودش را درگیر جسم‌ش کند. وگرنه چه کسی را از مرگ گریز است؟ تراژدی زندگی انسان همین است پس بهترین ایده در مقابل مرگ، زندگی است همان ایده ای که از کودکی آغاز می‌شود و در جوانی پی گرفته می‌شود و بزرگ سالی و میان سالی هم بهتر است پی گرفته شود وگرنه مرگ که کودک و جوان و پیر نمی‌شناسد. تفاوت فقط در شیوه‌ی نگاه و زندگی است. از زندگی سرشار شوید و نگران ها را از خود رها سازید و سبک بال در آسمان زندگی به پرواز در آیید